Gospodarowanie wodami opadowymi i roztopowymi w Lublinie.

Gospodarowanie wodami opadowymi i roztopowymi w Lublinie.

Rozwój rozdzielczego systemu kanalizacji deszczowej na obszarze miasta dostosowany jest do warunków wynikających z naturalnego ukształtowania terenu oraz przebiegu dolin rzecznych Bystrzycy, Czechówki i Czerniejówki. W odróżnieniu od systemu kanalizacji sanitarnej, który ma zasięg ogólnomiejski, poszczególne układy systemu kanalizacji deszczowej są odrębne, dostosowane do zasięgu zlewni częściowych poszczególnych rzek oraz indywidualnie powiązane głównymi kolektorami deszczowymi z korytami tych rzek. Obecnie na obszarze miasta funkcjonują odrębne układy sieci deszczowej z wylotami do poszczególnych rzek o łącznej ilości 135 sztuk. W podczyszczalnie ścieków deszczowych (separatory) wyposażone są 43   układy sieciowe, natomiast w zbiorniki retencyjne 11 układów sieci. Do rzeki Bystrzycy odprowadzane są ścieki deszczowe z 42 istniejących układów. Na sześciu z nich zainstalowane są separatory a na trzech zbiorniki retencyjno-osadowe. Poszczególne układy kanalizacji deszczowej w tej zlewni odprowadzają do Bystrzycy ścieki deszczowe z Osiedla Nałkowskich, terenów przemysłowych w rejonie ulic; Diamentowej, Romera, Energetyków, Olszewskiego oraz z rejonów: Czuby, LSM, Wieniawa, Bronowice, Majdan Tatarski, Tatary i Hajdów-Zadębie. Do rzeki Czechówki ścieki deszczowe odprowadzane są z 50 układów, na których wybudowanych jest 15 podczyszczalni posiadających separatory. Na obszarze zlewni tej rzeki funkcjonują ponadto układy sieci wyposażone w 9 separatorów, trzy zbiorniki retencyjne (Jaśminowa, Nałęczowska, Gnieździeńska, oraz jeden zbiornik retencyjno- chłonny Lipniak). Układy te obsługują zlewnię cieku spod Konopnicy, który jest dopływem Czechówki podczas występowania przepływów. Dodatkowy oddzielny układ wyposażony w separator i zbiornik chłonny obsługuje północno-zachodnią część Sławina. Pozostałe układy sieci deszczowej w zlewni Czechówki zbierają spływy ze Sławina i Sławinka, Czechowa, Bursaków, Ponigwody, Kalinowszczyzny, oraz z północnej części Śródmieścia.

Zlewnię rzeki Czerniejówki obsługuje 31 układów sieci deszczowej, na których zainstalowanych jest 10 seperatorów i jeden zbiornik retencyjny. Zlewnia ta obejmuje tereny dzielnicy Wrotków, Osiedla Króczkowskiego, dzielnic: Dziesiąta, Kośminek, Majdanek, Felin oraz rejon ulic Witosa, Kunickiego i Nowy Świat. W opracowanej w 2013 roku koncepcji ogólnej kanalizacji deszczowej dla miasta Lublin  oraz we wcześniejszych koncepcjach opracowanych przez różnych wykonawców dla rozwojowych obszarów miasta, przewiduje się potrzebę modernizacji lub rozbudowy istniejących układów sieci deszczowych polegającej na realizacji brakujących oczyszczalni ścieków deszczowych (co dotyczy sumie około 75% ogólnej liczby wylotów) oraz zwiększeniu przepustowości lub retencji na przeciążonych układach sieci (około 28 %). Zakres ten powinien być zweryfikowany na etapie projektowania realizacyjnego na podstawie monitoringu przepływów w tych sieciach oraz dokładnej oceny ich stanu technicznego. Dla zabezpieczenia możliwości odprowadzenia ścieków deszczowych na nowych terenach przeznaczonych pod zabudowę przewiduje się potrzebę realizacji nowych układów kanalizacji deszczowej w ilościach: 30 w zlewni Czechówki, 10 w zlewni Czerniejówki oraz 15 w zlewni Bystrzycy. Układy te powinny być realizowane z uwzględnieniem wymaganych podoczyszczalni. Nowe układy sieci deszczowej przewidziane do obsługi planowanej zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usługowej oraz aktywizacji gospodarczej mogą spowodować znaczący wzrost przepływów ekstremalnych szczególnie w korytach rzek Czechówki i Czerniejówki. Dlatego na etapie opracowania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego dolin rzecznych oraz planów realizacyjnych sieci deszczowych powinno się uwzględniać potrzebę retencji przepływów wód opadowych zarówno w korytach tych rzek, jak i w obrębie istniejących i planowanych układów sieci deszczowej (zbiornik retencyjny na Czechówce w rejonie skrzyżowania al. Solidarności i al. Sikorskiego, a w przyszłości ewentualny zbiornik retencyjno-rekreacyjny w rejonie dawnego Stawu Królewskiego). Decyzja o potrzebie rozbudowy koryta rzeki Czechówki na odcinku powyżej ul. Wodopojnej z korektą progu na wlocie do kanału zakrytego powinna być podjęta niezwłocznie, ze względu na rosnącą aktywność inwestycyjną na terenach przeznaczonych pod zabudowę, usytuowaną w zlewni tej rzeki. W podobny sposób powinien być rozwiązywany problem przebudowy koryta rzeki Czerniejówki, z uwzględnieniem obiektów małej retencji.

Położenie  miasta i warunki naturalne.

Przez Lublin przepływają cztery rzeki i jeden ciek o charakterze strugi. Główną rzeką jest Bystrzyca przepływająca przez miasto z południowego – zachodu na północny-wschód. Najbardziej naturalne odcinki tej rzeki znajdują się na obrzeżach miasta. Lublin jest również porozcinany dolinami rzecznymi i suchymi dolinami. Dolina największej rzeki Bystrzycy przebiega przez środkową część obszaru miasta dzieli go na dwie części o odmiennym krajobrazie:

  • lewobrzeżną część z urozmaiconą rzeźbą terenu, głębokimi dolinami i wąwozami lessowymi,
  • prawobrzeżną, o rzeźbie płaskiej.

Zalew Zemborzycki jest największym zbiornikiem wodnym na obszarze miasta. Pełni on przede wszystkim funkcję przeciwpowodziową (retencyjną), ale wykorzystywany jest także rekreacyjnie oraz do zaopatrzenia w wodę powierzchniową elektrociepłowni Wrotków. Utworzony został w 1974 r. poprzez przegrodzenie doliny Bystrzycy w rejonie ul. Żeglarskiej 12 metrową zaporą czołową. zalewu może pomieścić 6,34  mln m3 wody przy normalnym poziomie piętrzenia wynoszącym 178,5 m n.p.m. Przy maksymalnym poziomie piętrzenia do 179,0 m n.p.m. jego pojemność wzrasta do 7,74 mln m3. Drugim zbiornikiem na tej rzece są stawy rybne w Prawiednikach.

Rzeki na terenie Lublina nie są zasilane wodami podziemnymi i możliwa jest infiltracja wód powierzchniowych do gruntu. Historycznie na trenie miasta w dolinie Czechówki, Czerniejówki i Bystrzycy istniały źródła (w tym źródła lecznicze), które zanikły w wyniku urbanizacji i eksploatacji wód podziemnych.

Wody podziemne w Lublinie.

Wody podziemne w obszarze Lublina należą do Niecki Lubelskiej. Są to wody szczelinowe zawarte w utworach węglanowych w ramach jednego poziomu wodonośnego lub lokalnie wody porowo-szczelinowe w utworach piaszczystych i węglanowych , stanowiące dwa poziomy wodonośne pozostające w łączności hydraulicznej. Dolina Bystrzycy stanowi oś drenażu wód podziemnych. Wody pobierane przez Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji na terenie Lublina i w sąsiedztwie to wody wysokiej jakości, bezbarwne i bez zapachu. Są to wody wodorowęglanowo – wapniowe lub wodorowęglanowo – wapniowo – magnezowe, średnio twarde i twarde o odczynie obojętnym lub słabo zasadowym i o dość dużej mineralizacji ogólnej, niekiedy z podwyższoną zawartością żelaza. Niecka Lubelska jest to jeden z największych zbiorników wód podziemnych w Polsce, jednakże w obrębie Lublina występuje lej depresyjny.

Systemy odprowadzania i oczyszczania ścieków komunalnych.

Miasto posiada rozdzielczy system kanalizacji, ścieki bytowo-gospodarcze i przemysłowe odprowadzane są układem kolektorów sanitarnych do oczyszczalni Hajdów. Główne ciągi przesyłowe tego systemu przebiegają w dolinach rzecznych Bystrzycy, Czchówki i Czerniejówki zabezpieczając możliwość grawitacyjnej pracy systemu prawie na całym obszarze zainwestowania miejskiego. Nieznaczne tereny zabudowy w północno-zachodniej części Sławina, Rudnika oraz w rejonie Zemborzyc i Abramowic posiadają lokalne sieci kanalizacji sanitarnej podłączone do sieci grawitacyjnej poprzez pompownie. System kanalizacji sanitarnej w Lublinie obsługuje obecnie ~ 99 % ogólnej liczby mieszkańców. Nieznaczne fragmenty zabudowy jednorodzinnej i zagrodowej położonej na obrzeżach miasta w rejonach Zadębia, północnego Rudnika, oraz północno-zachodniego Sławina, wyposażone są w lokalne urządzenia do gromadzenia lub oczyszczania ścieków bytowo-gospodarczych. W obecnych warunkach funkcjonowanie systemu kanalizacji sanitarnej na obszarze miasta nie stwarza zagrożeń, dla jakości wód w mieście. Do oczyszczalni w Hajdowie odprowadzane są także cieki sanitarne z terenów zainwestowania sąsiednich gmin (Świdnika, Głuska, Wólki i Konopnicy), zakwalifikowanych w „Krajowym programie oczyszczania ścieków komunalnych do Aglomeracji Lublin. Całkowita ilość ścieków odprowadzonych w 2015 roku do tej oczyszczalni wyniosła 21229693 m3, co oznacza, że średniodobowy dopływ na oczyszczalnię kształtował się na poziomie 58164 m3/d. Średnia dobowa przepustowość oczyszczalni Hajdów wynosi 120000 m3/d.

Źródło: materiały pochodzą z Klimatycznego Forum Metropolitarnego z Lublina z dn. 15-16 maja 2017 r.

 

 

 

 

 

 

Spodobał Ci się tekst, poleć go znajomym:

Dodaj komentarz